Jedynym powodem objęcia ucznia indywidualnym nauczaniem powinna być choroba uniemożliwiająca lub utrudniająca uczęszczanie do szkoły na lekcje z klasą, a nie niepełnosprawność. Indywidualne nauczanie to rozwiązanie ostateczne, realizowane w określonym czasie – do chwili, aż stan zdrowia ucznia poprawi się i będzie mógł uczęszczać do szkoły.

Podstawa prawna dotycząca nauczania indywidualnego

Podstawowe zasady organizacji nauczania indywidualnego znajdują się w:

• ustawie Prawo oświatowe oraz
• rozporządzeniu MEN z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży oraz jego nowelizacji.

Nauczanie indywidualne – tylko dla uczniów z problemami

Indywidualnym nauczaniem obejmuje się dzieci i młodzież, których stan zdrowia:

1. uniemożliwia,
2. znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły.

Oznacza to występowanie u ucznia takich niepełnosprawności lub przejściowe występowanie schorzenia, które stanowią przeszkodę w uczęszczaniu na zajęcia do szkoły. Opinie o potrzebie indywidualnego nauczania wydają zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (art. 127 ust. 10 ustawy Prawo oświatowe).
Opinie te mają formę orzeczeń.

Zaświadczenie lekarskie - druk do pobrania 
IN_zaswiadczenie_lekarskie_indywidualne_nauczanie(2).pdf 

Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2017 r.)